Het is al weer lang geleden dat we hier een review posten en ondanks dat we genoeg proeven zijn we er de afgelopen maanden niet echt aan toegekomen. Nu met de komst van wel heel veel verschillende nieuwe Arrans vonden we het tijd om er eens een paar naast elkaar te zetten. In ieder geval de 16 en 17 years old maar ook de nieuwe Lochranza Reserve. Omdat er nog een restje van de Eagle over was hebben we die ook direct maar meegenomen!
We beginnen met de Eagle, ook wel Golden Eagle genoemd, en de vierde release uit de Icons of Arran serie. Een huwelijk van 14 ex-bourbon vaten en 7 ex-sherry vaten zonder leeftijdsaanduiding, gebotteld in 2012. Voor 1/3 een sherry whisky en dus verbaast het niet dat we dat ook een beetje ruiken en voornamelijk proeven.
Neus: rijp fruit waaronder perzikken, druiven, peer en wat citrus, vanille, karamel en hazelnoten
Smaak: aardig krachtig met veel citrus, een vleugje sherry, opnieuw veel fruit en wat honing
Afdronk: krachtig en warm, middellang met wat citrus en honing
Overall: een aangename whisky met lichte sherry invloeden, jammer dat ie uitverkocht is
We vervolgen onze kleine proeverij met een glas Lochranza Reserve. Het is Arran’s laatste toevoeging aan de core range. De naam komt van de baai waaraan de distilleerderij ligt maar voor de rest is er weinig meer bekend dan dat het een no age statement release is. Dan maar proeven dus.
Neus: redelijk fris met veel citrus, peren en specerijen die we moeilijk kunnen plaatsen (volgens Arran zelf is het kamperfoelie)
Smaak: opnieuw citrus maar ook een zoetje van vanille, appel en wat zee invloeden als zout en zeewier
Afdronk: aardig lang en licht zoetig met vanille, eiken, chocolade en een vleugje zout en citrus
Overall: een zeer aardige Arran die we beter vinden dan bijvoorbeeld de 10 en 12 jaar oude uitvoering. Als je de prijs van nog geen 3 tientjes in acht neemt is het een wel hele goede koop
Dan verder met de vergelijking die we eigenlijk wouden maken, die tussen de 16 en de 17 jaar oude versie. Deze twee vormen samen de opmaat naar de 18 jaar oude Arran, en daarmee de oudste Arran ooit, die in het voorjaar van 2015 komt. De 17 jaar oude is echter niet zomaar een 1 jaar oudere uitvoering van de 16. Waar de 16 voor 30% op sherry vaten en voor 70% op bourbon vaten heeft gerijpt heeft de 17 voor 100% sherry vaten gerijpt. Een verschil dat overduidelijk terug komt. We trappen af met de 16.
Neus: veel honing en chocolade met wat gember en specerijen (kaneel?)
Smaak: zoet van karamel, toffee en sinaasappel jam, lichte kruiden van onder meer nootmuskaat en kruidnagel en wat (verbrand?) eiken
Afdronk: lang en drogend
Dan de 17 jaar oude versie.
Neus: erg kruidig met citrus, zoetige mandarijn,stroop, rode appel en honing, duidelijk klassiek Arran
Smaak: veel zoete tonen met zachte kruiden, tabak, sinaasappel en limoen
Afdronk: warm en middellang met een vleugje sherry, gebrand hout en pure chocolade
De vergelijking: De 16 is een lekkere single malt met een vleugje sherry, vanille van de bourbon vaten en voor de rest een malt die langzaam uitdroogt in de mond. De 17 daarentegen is wat voller van smaak met veel meer zoete aroma’s en een aangenamere afdronk.
Alle bij ons verkrijgbare Arran whisky’s vindt je hier. Tot een volgende review!
Slàinte,
Tom-Roderick