Likeur zult u denken, dat kan best lekker zijn. Zet daar het woordje slang voor en u bestelt vast liever iets anders. Echter als je niet weet wat er in je glas zit, niet onbeleefd wil zijn tegen de gastheer en denkt dat als zij het ook drinken het vast wel goed is, kom je ook wel eens bedrogen uit. Zeker als je na 2 slokken hoort dat het geen gewone likeur maar slangenlikeur is, slik…

Maar om nou te zeggen dat het daarom opeens niet meer lekker is. Integendeel het was eigenlijk best goed te drinken. Sterker nog (en sterk was het zeker), het was ook gewoon lekker.  Wel een sterke alcoholsmaak dus, en veel specerijen (gember, venkel, kruidnagel, peper en ster anijs). Maar dat het heel raar is, of dat je slang proeft? nee!

Het zou in Nederland ook zo uit een fles kruidenlikeur kunnen komen, dan wel zonder de vermelding dat het van slang gemaakt is uiteraard. Maar als je niet beter weet zou je het al snel die titel geven.

Zelfgestookte likeur met ongeveer 50% alcohol, alhoewel dat percentage per botteling nogal verschilt. Dit doet men in een grote weckpot met daarin een aantal (levende) giftige slangen. Deze leggen vrij snel het loodje door het hoge alcoholpercentage en geven vervolgens hun gif af aan de alcohol.  Door de alcohol wordt de werking van het gif geneutraliseerd maar wordt de smaak wel afgegeven. Vervolgens worden hier verschillende kruiden aan toegevoegd en je hebt slangenlikeur.

Vooral erg populair op het platteland waar het door de boeren zelf gestookt wordt en de slangen in overvloed voorradig zijn. Dus mocht u binnenkort een fles kopen waarop niks vermeld staat over de herkomst…. Nee, op de Nederlandse markt zal het nooit verkocht (mogen) worden. Gelukkig is er dan een land als China om het een keer te proberen. Volgende blog weer een raarsoortig likeur?

再见

Tom-Roderick

In deze column reeks verscheen eerder:

From Asia with ……… rode wijn!